Deze pagina is 6-04-2015 voor het laatst bijgewerkt.

29-03-2013

3°

Gereden km's:
128

Nu de winter maar niet voorbij wil gaan, moeten wij ons maar wat harder opstellen. Gewoon gaan! Het moet maar gaan gebeuren. En ach, nu de camper weer is ingepakt hebben we aan het weer maar lak. Even na de middag is het tijd voor vertrek. En we rijden door de sneeuwbuien heen naar het noorden. Baico heeft z'n plekje voor onderweg weer gevonden. Bestemming Winsum (Gr). Dit is het middelpunt van de eerste twee etappes van het 'Pieterpad'. Hier gaan we morgen een begin aan maken. We stallen de camper op een kleine camping genaamd 'Marenland'.

30-03-2013

2°

Gelopen km's:
11

Pieterpad
etappe 1

Na een goede nachtrust en een stevig ontbijt zijn wij er klaar voor. De etappe van vandaag is 11 kilometer, dus erg vroeg hoeven we niet weg. We rommelen wat aan en nemen dan om 10 voor 12 de bus naar Pieterburen. We worden door de chauffeur om kwart over 12 op het startpunt uitgezet. Ik zeg we, want we zaten niet alleen in de bus. In de bus zaten zo´n man of 12. Toen de chauffeur zijn weg vervolgde was zijn bus leeg. Met een aantal van deze passagiers wisselden we nog even een woord, maar verder dreef de groep als een olievlek uit elkaar en in afzienbare tijd waren Lisette en ik nog maar z´n tweeën over. Wij vangen de wandeling onmiddellijk aan, daar waar anderen het restaurant nog even aan doen. We zijn goed en wel uit Pieterburen vertrokken of het begint te sneeuwen. Al zijn het maar een paar lichte buitjes we hebben er even last van. Als we een uur verder zijn dan klaart het weer op en zien zowaar de zon er af en toe bij komen. We nemen onderweg, even voor Eenrum, de tijd om wat te drinken. We zitten hierbij even lekker op een picknickbank in de luwte van het Eenrummerbos. Over het algemeen lopen we stevig door, maar nemen ook de tijd om wat foto's te nemen. Als we Eenrum net voorbij zijn waarschuw ik Baico voor tegemoet komende fietsers. Deze fietser blijken onze (schoon)ouders te zijn. Na even een woord met elkaar te hebben gewisseld vervolgen wij onze weg, en zij ook. Precies 3 uur na vertrek zijn we bij de camper terug. Ondanks dat het weer beter had gekund kijken we tevreden terug op deze allereerste etappe.

31-03-2013

4°

Gelopen km's:
19

Pieterpad
etappe 2

Als we wakker worden merken we dat onze benen goed zijn hersteld en geen last meer hebben van de etappe van gisteren. Dat is mooi, want vandaag staat etappe 2 op het programma. We maken bij het startpunt nog even wat foto´s en dan gaan we. Het eerste gedeelte gaat kronkelend over deels onverharde pad naar Garnwerd. We  moeten zelfs door een aantal weilanden heen. Alhoewel de route voor Garnwerd langs wordt geleid nemen wij toch even de tijd om het schilderachtig dorpje te bewonderen. Daarna vervolgen wij onze weg langs het ´Reitdiep´ en via de ´Wetsingersluis´ naar Oostum. Dit schijnt het meest geschilderde en gefotografeerde wierdorpje van Groningen te zijn. Wij willen hen die eer niet ontnemen en nemen hier dan ook maar even een foto. Daarna gaan wij verder naar Wierum, alwaar wij bij de Wieringerschouw ons broodje even opeten. Wij hebben namelijk, volgens echte Hollandse zuinigheid, broodjes en koffie mee! Even later bereiken we de stad Groningen. Het van Starkenborgkanaal wordt overgestoken en via het ´Noorderplantsoen´, de ´vismarkt´ en het ´Groningermuseum´ komen we aan op het hoofdstation. Dit is het eindpunt van deze etappe. Een etappe van ruim 5 uur zit erop. We nemen de trein, die ons in nog geen half uur, terug brengt naar Winsum.

27-04-2013

12°

Gelopen km's:
21

Pieterpad
etappe 3

Nadat we gisteren na onze normale werkdag nog zijn vertrokken naar Zuidlaren, konden we vanmorgen met de bus van 10:47 naar Groningen vertrekken. Dit zorgde ervoor dat we om 10 over 11 aan onze derde etappe konden beginnen. De Etappe van Groningen naar Zuidlaren. Voor we beginnen neem ik nog een foto van het 'Peerd van Ome Loeks'. Hiervoor gaan spontaan een aantal skateboarders, die mogelijk de skateboard als camouflage middel voor mogelijke illegale handels doeleinden hebben meegenomen. Maar dat is een gevoel die mij bekruipt, en die kan op volkomen onjuistheid berust zijn. Na de foto steken wij de 'Emma brug" over en de eerste meters van de derde etappe zijn een feit. We lopen het eerste stuk, tot aan Haren, langs het "Hoornse diep'. Een mooi deel, alleen jammer dat we het geraas op de A28 blijven horen. Na Haren ebt het geraas van ons weg en wij vervolgen onze weg langs Glimmen, door Apelbergen en door het Noordlaarderbos. Daarna komen we aan bij het laatst bewaard gebleven Groninger Hunebed in Noordlaren. Dan komen we Drenthe binnen bij Midlaren, en daar staan we meteen even stil bij de volgende Hunebed. Wij vrezen dat er nog we een paar meer zullen volgen tijdens deze Pieterpad tocht. Rond de klok van half 6 wandelen we Zuidlaren binnen. Aangezien onze camper iets verderop staat, besluiten we alvast een klein stukje van de volgende etappe te lopen. Meer dan 2 km zal dan niet zijn, maar het scheelt wel . . . . .

29-04-2013

15°

Gelopen km's:
18

Pieterpad
etappe 4

De rustdag van gisteren heeft  ervoor gezorgd dat wij vandaag weer helemaal klaar zijn voor etappe 4. Aangezien de voorspelling heeft aangegeven dat de dag begint met lichte regen starten wij niet al te vroeg. Omdat we van Zuidlaren naar Rolde lopen zijn wij niet meteen afhankelijk van het openbaar vervoer. Zodra wij Zuidlaren achter ons hebben gelaten duiken we via Schipborg de Gasterse duinen in. Na de Gasterse duinen komen we in het Es-dorpje Gasteren aan. De kern van een Es-dorp bestaat uit een aantal boerderijen met bijgebouwen die zijn gegroepeerd rondom een open plek. Die plek wordt dan de 'Brink' genoemd. Na Gasteren lopen we over het mooie Ballooërveld. Het ballooërveld is het grootste restant woeste heide in Drenthe. Nooit bebost dankzij zijn functie als militair oefenterrein. Op het Balloërveld komen we, al is het op afstand, de schaapskudde tegen. Deze kudde telt zo'n 400 schappen en graast hier sinds 1984. Opmerkelijk is dat de schaapherder eigenlijk een herderin is. Als we dit bijzonder mooi gebied hebben verlaten dan lopen we al snel Rolde binnen. Van hieruit laten wij ons door het openbaar vervoer weer naar Zuilaren brengen. En hiermee is etappe 4 een feit.

09-05-2013

17°

Gelopen km's:
18

Pieterpad
etappe 5

Hemelvaartsdag. . . . De wekker staat op doordeweekse tijd, want we willen rond half 11 de 5e etappe starten vanuit Rolde. En het lukt bijna. Om 11 uur lopen we vanuit de camper van Rolde naar Schoonloo. Het weer is goed, de zon schijnt met regelmaat. Het eerste stuk van de route gaat over een zandpad dat vroeger een tracé van de spoorlijn Assen - Stadskanaal was. We komen door 'boswachterij Gieten', het 'Meindersveen', een prachtig natuurgebied kenmerkend door zijn stille vennen. Vervolgens over het 'Grolloerveld' met zijn schaapskudde. En om 16.04 uur komen we in Schoonloo aan, waar om 16.05 uur de bus vertrekt die ons terugbrengt naar Rolde. In Rolde praten we nog even met andere 'Pieterpad-lopers'. Daarna zoeken we ons gereserveerd plekje op in Borger. Een camperplaats genoemd 'Nuuverstee'. Een prachtige camperplaats, voorzien van alle gemakken.

11-05-2013

15°

Gelopen km's:
24

Pieterpad
etappe 6

Wat wordt het, wel of niet lopen vandaag. Als we de weergoden de afgelopen dagen horen, wordt het bar slecht vandaag. Gelukkig is het droog en lijkt de lucht rustig. Eerst maar even lekker een broodje eten, die de camperplaats eigenaar om half negen aan ons stroompaaltje hangt. Wij vinden dit een service. en ze zijn nog warm ook. Na het heerlijke ontbijt rijden we toch met de camper naar Schoonloo en gaan om 10:10 uur beginnen aan onze tocht van 24 km. De langste tot nu toe. Door de 'Schoonloër bossen', over het 'Ellertsveld' en het 'Sleenerzand'. De 'Schoonloër bossen' zijn tussen 1920 en 1930 aangeplant. Percelen met naald- en loofhout wisselen elkaar af. Op de hoek van de percelen liggen genummerde zwerfkeien. De bospaden zijn voorzien van de zogenaamde flinten.  Die flinten dienden als wegverharding.  Het ontstaan daarvan komt uit de tijd dat de heidevelden zijn ontgonnen. Je vindt ze met regelmaat in de Drentsche bossen. Als we net hebben geconstateerd, samen met mede pieterpad lopers, dat we het pieterpad monument zijn mis gelopen begint het te regen. De regencapes halen we uit de tassen en voor we het weten bakt het uit de lucht. Zo lopen we een half uur in de regen. Zo'n 4 km voor het eindpunt wordt het weer droog. Als we in Sleen aankomen moeten we ongeveer 45 minuten wachten op de bus. Helaas is er geen enkele gelegenheid waar we van koffie en appelgebak kunnen genieten. Nou dan de thermosfles maar open en een appeltje eten, het gebak bedenken we er zelf maar bij. Bij terugkomst in Borger schijnt de zon en genieten we buiten na van de langste wandeling tot nu toe die reuze meeviel.

24-08-2013

25°

Gelopen km's:
21

Pieterpad
etappe 7

De vakantie is weer voorbij en nu moet er maar weer eens tijd gemaakt worden voor een etappe van Pieterpad. Dat betekende vroeg uit de veren en zo reden we dan ook om  half negen de straat al uit. Na wat weg versperringen, en dus omleidingen,  bij Rouveen en nabij Sleen kunnen we pas om half elf van start. Ook etappe 7 is weer een mooie etappe. Deze leidt ons langs het Hoogeveenskanaal, kleine dorpjes/gehuchtjes, met in Den Hool een ijsboerderij waar we natuurlijk niet omheen kunnen. Ook komen we onderweg langs een school waar binnen schooltijd Pieterpadlopers de gelegenheid krijgen om van diensten gebruik te kunnen te kunnen maken. De opbrengst van die diensten gaat naar een goed doel. Wij lopen op zaterdag en kunnen hiervan dus geen gebruik maken. We staan er wel even bij stil. De route vervolgend komen we langs een Joods begraafplaats en uiteindelijk lopen we langs het 'Stieltjeskanaal' onze eindbestemming Coevorden binnen. Dan zou je denken de etappe is het zwaarste deel van deze dag, maar niets is minder waar. We moeten namelijk met het OV (openbaar vervoer) terug naar Sleen. Daar staat immers onze camper. Nu blijken de treinen naar Emmen niet te rijden en er zijn bussen ingezet. En als dat meteen kenbaar zou worden gemaakt met behulp van een informatieborden of een contactpersoon o.i.d. Maar nee, dit moet je horen van een buschauffeur die zelf ook maar over halve kennis beschikt. Door het zoeken hebben we de eerste mogelijke bus gemist en op de volgende hebben we ruim een uur staan wachten. Toch een pluspuntje, want deze brengt ons gratis naar Emmen. Oké we doen nog een pluspuntje, want hij zorgt ervoor dat wij een directe aansluiting hebben op de volgende bus naar Sleen. Alhoewel ik niet overtuigd ben van het feit of hij zich dit wel bewust is geweest. Ik hou het op toeval. Als we dan eenmaal in de camper zitten sturen we deze, uiteraard weer met de nodige versperringen en omleidingen, naar camperplaats 'de Bonestee' in Nieuwlande.

25-08-2013

26°

Gelopen km's:
19

Pieterpad
etappe 8

Na de intensive dag van gisteren is het vandaag lastig wakker worden. En als we dan wakker zijn dan voelen we ons in bed een hele pief. Maar als we de voetjes op de grond zetten dan voelen we de sporen van gisteren nog over duidelijk. Drie maanden geen lange afstanden wandelen is, zo concluderen we, te lang. Nadat we ons kamp hebben opgebroken en onze camper van de camperplaats (wat overigens een aanrader is voor andere camperaars) af hebben gereden, rijden we naar Hardenberg. Dit is namelijk de finish plaats van de etappe van vandaag. Ook vandaag rijden de treinen niet. In tegenstelling tot Coevorden gisteren staat hier wel iemand die zijn best doet om iedereen naar de juiste bus te begeleiden. Als we en klein kwartiertje hebben gewacht zitten we in de goeie bus en twintig minuten later staan we weer in Coevorden. Voorzichtig beginnen we te lopen en al snel hebben we de cadans weer te pakken. Deze etappe begint al vrij snel onverhard. Dat maakt dat het meteen al een mooiere etappe, al was die van gisteren ook mooi, dan de etappe van gisteren. Na enige tijd lopen we via de poort van Drenthe Overijssel binnen. De poort van Drenthe wordt gevormd door een aantal op elkaar gestapelde keien tot een poort. Als we door wandelen komen we niet veel later bij een soort van stalletje waar je gebruik kunt maken van een bankje, maar ook van koffie, thee, chocolademelk en dan kun je er ook nog een koek bij nemen. Dit alles is klaar gezet in een oude koelkast en is vrij te pakken. Aan de wand wel even een prijslijstje en een bus waar het genoten in vergoed kan worden. We maken gebruik van het bankje, nuttigen ons eigen meegebrachte maal en doen een donatie in de bus. Dit is namelijk een prachtig initiatief. Vanaf hier is het opnieuw opstarten en de juiste cadans vinden. Dit wordt wel steeds lastiger. Als we halverwege zijn constateren we bij Lisette een blaar. Deze behandelen we met de middelen die we mee hebben en gaan vervolgens opnieuw opzoek naar de juiste cadans. Uiteindelijk lopen we om half vijf het stationsplein van Hardenberg op. Hier maken we, voor dat we naar huis rijden, de balans op. Lisette heeft drie blaren en ik heb er ook één.  Ondanks dat . . . . .  Mission 8 Completed!

06-09-2013

33°

Gelopen km's:
21

Pieterpad
etappe 9

Ik geef de etappes die we lopen geen titels, maar als dat wel zo zou zijn geweest dan had deze waarschijnlijk de titel 'Oververhitte septemberdag met verkoeling' mee gekregen. We hebben de camper in Ommen gestald en dat betekend dat we eerst met de trein terug moeten naar Hardenberg. De camper staat op de route, dat betekend dat we de laatste anderhalve kilometer als eerste lopen. Dan met de trein naar Hardenberg. Dit is logistiek technisch het handigst. Na Hardenberg lopen we via de Rheezermaten, een natuur gebied met broekbossen, bloemrijke graslanden en trilvenen naar Rheeze. Dit is een goed bewaard gebleven es-dorp. Daarna verder door 'Boswachterij Hardenberg'. Wanneer wij daar net doorheen zijn lopen we over het erf van een oud boerderijtje. Een, niet oneerbiedig bedoeld, ouder echtpaar is hier aan het werk in de tuin. Mevrouw ziet ons lopen en vraagt ons heel vriendelijk of wij genoeg water bij ons hebben en of we het eventueel willen aanvullen, dan wel verversen. Wij laten ons dit geen twee keer aanbieden. Even later zijn we weer op pad met een paar overheerlijke koele flessen met water. Bij de stuw van 'Junne' pauzeren we weer even. Deze stuw ligt in het smalste deel van de rivier 'de Vecht'. Naast deze stuw hebben mensenhanden een vissentrap gemaakt. Hier kunnen vissen tegen de stroom in van het lage rivierdeel naar het hoge rivierdeel zwemmen. En weer naast deze vistrap staat een ijskar en ook deze laten we niet werkeloos links liggen. We vervolgen onze weg.
Niet veel later begint de strakblauwe hemel dicht te trekken en begint het zo af en toe te rommelen. En hoe meer we het eindpunt naderen hoe erger word de gerommel. Als we nog zo'n anderhalve kilometer te gaan hebben begint het ook te regenen. Vreemd genoeg vinden we het heerlijk die afkoeling. Eenmaal terug bij de camper geven we Baico een heerlijke douchebeurt want hij vond het onderweg nodig om een koeienvlaai met een doorsnede van 25 centimeter te vergroten naar een diameter van 1 meter vijftig.

22-09-2013

20°

Gelopen km's:
21

Pieterpad
etappe 10

Tot op heden alle etappe´s nog gedaan in camper weekendjes. Maar deze doen we anders. We reizen met twee auto´s naar Hellendoorn en laten daar één achter. Daarna door naar Ommen waar we de etappe aanvangen. Als we willen beginnen komen we erachter dat de riem voor Baico nog thuis ligt. Dat wordt improviseren. We hallen onze nekriemen van onze fototoestellen af en knopen deze aan elkaar. Probleem opgelost! Al snel hebben we Ommen verlaten en lopen we over landelijke weggetjes zuidwaarts. Na een kilometer of drie lopen we de ´Besthemerberg´ op. Hierop staat een uitkijktoren, maar die laten wij voor wat het is. Het is ook geen helder weer waardoor wij denken dat het uitzicht niet zal zijn, dan wat wij ervan verwachten. We lopen langs de ´Regge´ en komen uit in 'Nieuwebrug'. Hierna beklimmen we de ´Arghemerberg´ en als we boven zijn blijkt het heiig te zijn waardoor we niet heel ver kunnen kijken. Jammer. We passeren de dikke steen. Dit is mogelijk de grootste zwerfkei van ons land. Tevens grenssteen tussen de ´Marken van Arghem´en ´Lemele´. Dan staan we voor de derde berg en wel de ´Lemelerberg´. Als we tenslotte ook de ´Eelerberg´ (hierop vinden we een lanceerplaats uit 1944 van de Duitse V2 raketten.) hebben getrotseerd komen we weldra aan in Hellendoorn waar de zon ons tegemoet lacht. En dat had best eerder gemogen......

24-10-2013

20°

Gelopen km's:
16

Pieterpad
etappe 11

Vandaag de volgende bergetappe voor de boeg. Even na twaalven verlaten we Hellendoorn. En al vrij snel beginnen het te klimmen. Het begint met de ´Noetselerberg´ en die start even heftig, maar vlakt daarna wat af. Tijdens de beklimming komen we een plaats tegen waar een voormalig werkkamp heeft gestaan. Dit was voormalig Nederlands ´Rijks werkkamp Twilhaar´. Dit kamp is later, in de tweede wereld oorlog, overgenomen door de Duitsers en werd gebruikt als durchagangeslager voor Joden. Even later bereiken we de top. Hier genieten we even van het mooie uitzicht. Het is ook mooi dat het mooi helder weer is. Als we uitgekeken zijn lopen we door. lichtelijk glooiend weer naar beneden, maar niet voor lang. Via een, werkelijk prachtig, heide gebied lopen we naar de ´Holterberg´. En voor we er erg in hebben hebben we ook deze getrotseerd. Als we, wederom door een mooi gebied, naar Holten afdalen, realiseren we ons dat we de hele wandeling maar flink getrakteerd zijn geworden op de meest mooie herfst tafereeltjes.

25-10-2013

18°

Gelopen km's:
15

Pieterpad
etappe 12

Etappe 12 belooft weer een vlakke etappe te worden en niet al te lang. Je ziet links staan dat de etappe 15 km is, maar wij maken er vandaag 20 km van. Dat komt omdat wij zo´n 2,5 km vanaf het startpunt staan met de camper. Dus voor we kunnen beginnen hebben wij die eerste 2,5 er al op zitten. En je raad het al, dat als we ons door het OV weer terug naar Holten laten brengen dan zullen we diezelfde 2,5 nog weer terug moeten lopen. Tot zover de verklaring van de extra kilometers..... De etappe is inderdaad vlakker en we komen ook, net als gisteren, hier weer de paaltjes tegen waaraan kubussen zijn bevestigd met wetenswaardigheden. Wetenswaardigheden over van alles en nog wat. De route verloopt nu weer verdeeld over verhard en dan weer onverhard en het leidt ons langs landgoed ´Verwolde´ en niet veel later langs de (mogelijk) grootste eik van Nederland. Deze eik heeft een omtrek van 7 meter en 60 centineter.  Tegen vieren lopen we 'Laren' binnen waar we de bus voor onze neus zien weg rijden. Dit betekent een uur wachten. En wat maakt wachten nou aangenamer dan dat te doen onder het genot van een kopje koffie met gebak......

26-10-2013

18°

Gelopen km's:
14

Pieterpad
etappe 13

Nog één etappe te gaan en dan is het eerste boekje uit. De uitleg, bezienswaardigheden en routebeschrijving is namelijk samengevat in twee mooie meeneem boekwerkjes. Na eergisteren en gisteren voelen de benen nog steeds goed, en aangezien de weersvoorspelling voor de rest van het weekend niet rooskleurig lijkt, vandaag dan toch maar aan de wandel. We rijden met de camper naar 'Laren' en starten waar we gisteren zijn geëindigd. Het eerste deel verloopt over slingerende Gelderse verharde wegen. We steken het 'Twentekanaal' over en even later ook het riviertje de ´Berkel´. Daarna gaan we over naar het onverharde deel , van zo'n 4 á 5 kilometer. En als we dieper de bossen inwandelen wordt de stilte steeds meer verdrongen door gezoem, welke later veranderd in motorengeronk. Wat blijkt is dat er een crosstocht aan de gang is van ca 70 kilometer door Oost Gelderland. Als we een paar voorbij hebben zien komen vervolgen wij onze weg. Ook nu komen we onderweg weer diverse landhuizen tegen. Deze landhuizen daarvan is deze streek natuurlijk ook bekend. Om drie uur komen we aan in 'Vorden'. En dat is een kwartier voor het vertrekken van de trein, komt dat even mooi uit!

14-03-2014

12°

Gelopen km's:
16

Pieterpad
etappe 14

18-04-2014

15°

Gelopen km's:
18

Pieterpad
etappe 15

We zijn inmiddels ruim een maand verder. Hoog tijd voor een nieuwe etappe. Deze keer de camper weer van stal gehaald. Gisteravond al hebben we de camper in Braamt, het eindpunt van vandaag, neergezet. Om 10 over tien stappen we in de bus naar Zelhem, alwaar we een kleine drie kwartier later van start gaan. Al vrij snel lopen we weer heerlijk over onverharde wegen door het mooie Gelderse landschap. We maken weer een wandeling mee, die weer anders is dan alle andere. We komen onderweg een oude graan-vermalingsfabriek tegen die klaar is met zijn diensten waarvoor hij is gebouwd. Nu probeert een projectontwikkelaar er een mooie woongelegenheid van te maken. Er worden nog financierders gezocht. Via het 'Kolkstroeterpad' lopen we weldra het landgoed van 'Slangenburg' op. En niet veel later lopen we langs deze burg. Als we de dan nog weinig bestaande lokaalspoorlijnen (die nog als hoofdspoorlijn in functie zijn) zijn gepasseerd, is de volgende hindernis de ' Oude IJssel'. Want in het boekje wordt aangegeven dat we vlak voor de sluis links moeten, echter de GPS geeft aan dat de sluis over te steken is. Uiteindelijk geven de rood/witte route aanduiding de doorslag. We steken de sluis over. Aan de overkant eten we even een broodje en krijgt Baico te drinken, en we gaan weer door. Niet heel veel later komen wij aan op onze eindbestemming, Braamt.

........

..

....

19-04-2014

17°

Gelopen km's:
20

Pieterpad
etappe 16a

Na een goede nachtrust is het tijd voor een nieuwe etappe. Volgens het boekje 24 km lang, maar of we dat gaan redden vandaag......
Gisteren aan het eind van de wandeling hebben we de camper verplaatst van Braamt naar, 2,5 km voorbij Tolkamer. We komen tot de ontdekking dat, waar we nu staan, we totaal geen openbaar vervoersverbinding hebben. We rijden de camper terug naar Tolkamer alwaar we de bus naar Braamt nemen. Dat neemt een half uurtje langer in beslag dan de bedoeling was, maar we stonden bij de overstap in Doetichem bij de verkeerde bushalte. Maar als we dan toch uiteindelijk in Braamt zijn aangekomen lijkt het ons ineens voor de wind te gaan. De lucht verandert van licht bewolkt naar bijna helemaal onbewolkt en meer en meer merken we op dat dit een mooie etappe is. Op de kaart hadden we al gezien dat we veel door het bos moesten lopen, maar wij hadden bij lange na niet gedacht dat er zoveel verschil in bossen kunnen zitten. Meestal zie door de bomen het bos niet meer, maar hier was het dat je in de bossen zo veel verschil in bomen kunt zien. We moeten een klein stukje door Duitsland en tijdens dat kleine stukje kunnen we gebruik maken van een gedeelte van het blotevoetenpad. Ondanks het mooie weer laten we deze mogelijkheid toch maar aan ons voorbij gaan. Wij houden onze schoenen aan. Voordat we Duitsland weer verlaten passeren we nog het plaatsje Hoog Elten. Als we hier aan voorbij zijn dan vindt de afaling plaats van dat, wat we de afgelopen uren geklommen hebben. Tijdens die afdaling zien we nog een boom die zich krampachtig staat vast te houden aan de heuvelrand. Naast hem een boom die die strijd heeft verloren. Als we beneden zijn en de route vervolgen, bemerken wij ons dat de route, die we lopen anders is dan wat, zowel het boekje als de gps aangeven. Het drukt onze pret niet, want we hebben op de kaart gezien dat we vanzelf de geschreven route weer oppakken. Niet veel later arriveren we in Spijk het voorlaatste dorpje voordat we weer in Tolkamer terug zijn. We besluiten ook niet verder te lopen daarna. Deze etappe heet daarom ook niet voor niets 16a. Als we dan ook, langs de Rijn, doorlopen naar Tolkamer, hebben we er ruim 20 km op zitten. De benen doen pijn en dat is een reden om er morgen een rustdag van te maken. Mogelijk, als het weer mee zit, doen we op tweede paasdag het laatste stukje..... etappe 16b. Maar voor we genieten van de rustdag, genieten we, zelfs als het donker is, van het mooie Rijngebied. En alles wat er zoal op de Rijn gebeurt.

. . . . . .

. . . .

. . . .

11-07-2014

25°

Gelopen km's:
6 + 3

Pieterpad
etappe 16b

Het heeft even geduurd voordat we de etappe die we in april zijn gestart af te maken. Omstandigeheden en andere beslommeringen hebben daar voor gezorgd. Maar vandaag toch de etappe 'Braamt - Millingen' en meer af gemaakt. We hadden al aangegeven dat het openbaar vervoer in deze contreien moeizaam is. Vandaar dat we de camper nu nabij Millingen hebben staan en dat we eerst terug lopen naar 'Tolkamer' daar waar we de vorige keer zijn gestopt. Dat betekende dat we eerst met het pondje de "Rijn' over moesten steken en dan door naar 'Tolkamer' toen we deze 6 en ander halve kilometer naar 'Millingen' hadden gehad konden we aan het restant van de etappe beginnen. Best raar dat je dan (nagenoeg) dezelfde weg terug loopt, maar we wilden hoe dan ook alle meters van het Pieterpad volgens het boekje lopen. Anderhalf uur later komen we dan ook, na met het pondje de Rijn weer te hebben overgestoken, opnieuw in Millingen aan. Een ijsje vinden we wel op z'n plaats. Als die op is besluiten we alvast een klein stukje (zo'n kilometer of 3) van de route voor morgen te lopen. Dit om te voorkomen dat we morgen onnodig terug naar het centrum van Millingen moeten lopen. Een beetje efficientie mag best! Daarom is een lekker koud biertje bij thuiskomst ook meer dan verdiend.

. . . . . .

. . . . . .

12-07-2014

28°

Gelopen km's:
19

Pieterpad
etappe 17

We hebben dan gisteren een kleine voorsprong op vandaag gemaakt, maar dat drukt onze pret niet. We hebben er een klein beetje profeit van. We zijn namelijk eerder terug op de route. En als we dan de route weer te pakken hebben lopen we werkelijk ver uit de bewoonde wereld, althans zo lijkt het. We lopen tussen de weilanden door over een smal pad. Zo smal dat we gedwongen worden achter elkaar aan te lopen. Hier een filmpje waarin te zien is wat ik bedoel. Volgens het boekje waren honden niet toegelaten, maar een bordje ervoor zei ons dat honden moesten zijn aangelijnd. Even later lopen we het plaatsje 'Leuth' binnen. Hier kopen we even wat zonnebrand, want dit bleek nodig. De zon brandde bijtijds behoorlijk. Als we zijn ingesmeerd en 'Leuth' weer hebben verlaten komen we even later bij 'de Boog'. Dit is de vrije grensovergang tussen 'Leuth' en het Duitse 'Zyfflich'. Zyfflich is een lang gerekt dorp op een smalle stroomrug, die bij hoog water nog juist droog bleef. Daarnaast is dit dorpje bekend om de aanwezigheid van vele ooievaars. Als we Nederland weer zijn binnengewandeld beklimmen we de 'Duivelsberg' (76 m hoog) en maakt deel uit van de stuwwal van 'Nijmegen'. Deze berg was tot 1949 eigendom van Duitsland, maar sinsdien eigendom van Nederland. Via het 'Hoge Hof' lopen we uiteindelijk 'Groesbeek' binnen. Dit is het eindpunt van deze etappe.

. . . . . .

. . . . . .

02-10-2014

20°

Gelopen km's:
15

Pieterpad
etappe 18

Na een lange pauze toch maar weer een etappe. De etappe Groesbeek - Gennep. Na het paseren van de molen van Groesbeek hebben we al snel een onverhard pad te pakken, waarop het eerste deel is toegestaan dat honden los kunnen lopen. Baico heeft meteen de dag van z'n leven. Al vrij snel verstomt het geluid van verkeer en de bewoonde wereld en gaat hetover in bijna serene rust. Omgeven door een mooi bos lopen we de eerste kilometers. Aan de rand van het bos, en met het uitzicht op dat wat ik in Frankrijk graag zie, de wijnranken, nemen we even pauze. Als we ons weg weer vervolgen zien we niet veel later een karkas van een vliegtuig staan. Het doel van dit apparaat ontgaat ons volledig en lopen daarom ook maar snel verder. Zo hier en daar snuiven we wat informatie op die met, soms grote en soms wat kleinere, borden langs de route worden gepresenteerd. Soms over de oorlogsjaren en soms over van nog veel eerder. We constateren dat we op deze route heel veel verschil in natuur zien, waarbij soms ook de natuur een handje wordt geholpen (Zie foto 6). Als we het bos bijna uit zijn dan zien we een 'IJskelder'. Deze ijskelder is door landgoedeigenaren gebruikt om hun vlees, vis en groenten te bewaren. Het ijs werd in de winter uitnabij gelegen vijvers gezaagd. Deze kelder was zo goed geïsoleerd dat hij koud bleef tot in de nazomer. Nu huizen er vleermuizen. Eenmaal buiten het bos waan je je weer in een stuk gewoon Nederland, want het is nu nog 3km recht door en dan ga je rechts en dan nog eens 4 km en dan zijn we in Gennep. Dat klinkt dan misschien wel een beetje plastisch, maar zo ging het wel. En eenmaal aangekomen in Gennep is het tijd voor een welverdiend ijsje.

. . . . . . . .

. . . . . . . .

. .

03-10-2014

22°

Gelopen km's:
17

Pieterpad
etappe 19

Het mag dan wel oktober zijn de temperaturen laten het niet blijken. Ik vertrek zonder jas, Lisette nog even niet. Vandaag Gennep - Vierlingsbeek. Dat wordt, zo blijkt, weer een mooie route. In gennep nog zien we een oude stoomlocomotief staan. Dit blijkt een Duitse te zijn die als monument dient ter nagedachtenis aan internationale spoorlijn die er lag tussen 1873 en de 2e wereldoorlog, de zogenaamde Brabantweg. Als we Gennep uit zijn dan duiken we vrijwel direct de bossen weer in, maar niet voor lang. Want vanuit het bos , welke weer niet te vergelijken viel met al die andere die we hebben gehad, moeten we het 'quin' doorkruisen. Het Quin is een stukje natuurreservaat, waar geiten en schotse hooglanders grazen, en wat gevoed wordt door kwelwater en door regen. Een 30 meter hoge rivierduin bied een prachtig uitzicht over dit gebied. Als we dit mooie gebied achter ons hebben gelaten, dan moeten we ons door de Afferdense veer naar de overkant van de Maas laten brengen. En als dat voor 80 cent pp is uitgevoerd is het tijd voor een broodje. We vervolgen onze weg door de 'Maasheggen'. Een oud cultuurgebied met grote natuurwaarden. Alleen bij hoog water loopt dit gebied onder water en is daarom alleen maar geschikt voor grasland, alhoewel wij ook veel maïsvelden hebben gezien. Vroeger planten de boeren tussen de percelen ondoordringbare hagen van essen, sleedoorn en meidoorn. Na de uitvinding van prikkeldraad eind 19e eeuw zijn veel van die hagen verloren gegaan. Tegenwoordig worden er weer natuurlijke hagen teruggeplant. Als we ook dit gebied achter ons hebben gelaten staan we ook met de voeten midden in Vierlingsbeek. Hoera....weer een etappe voltooid!

. . . . . . . .

. . . . . . . .

04-10-2014

23°

Gelopen km's:
21

Pieterpad
etappe 20

Het eindpunt van gisteren is het startpunt van vandaag. Het Koningskerkje in Vierlingsbeek. Al vrijsnel lopen we weer over de landerijen. maar niet voor lang. Al snel lopen we Holthees binnen. Hier vinden we eerst we het 'Pieterpauze' monument. Een bijzonder plekje om even een korte pauze te kunnen houden. Wij houden het bij een foto. En een paar meter verder lopen we langs het 'Mariakapel'. En aangezien de deur open staat lopen we even binnen. Als we uitgekeken zijn lopen we door, maar opnieuw niet voor lang. Want even na Holthees lopen we langs een klooster van Smakt en bij dat klooster staat opnieuw een kapelletje. Het 'St. Jozefkapel. Even voelen of de deur open is en jawel hoor! Dus even snel binnen kijken. En je zult me moeten geloven, maar het is werkelijk een schitterende kapel. Ik kan het niet bewijzen omdat ik de aanwezige biddende non niet wilde storen met het geklik van mijn fototoestel. We vervolgen onze weg langs het spoor Venlo - Nijmegen. Na Smakt duiken we de bossen weer in. Dit zijn de 'Boschhuizer bergen'. Het bos wordt onderbroken door een schitterend stuifzandgebied. En dan wordt het tijd voor een pauze. Daarvoor vinden we een mooie plek bij de 'Rosmolen'. De 'Rosmolen' staat bij een Frankische boerderij langs de Oosterumse beek. Dit schijnt de mooiste beek van Limburg te zijn. De Rosmolen heeft tot 1928 serieus dienst gedaan en is onlangs gerestaureerd en kan weer dienst doen. We vervolgen onze weg via Landgoed Geysteren naar Wanssum en lang de groote molenbeek naar Meerlo. Maar vlak voor Meerlo worden we over het erf van een kasteelboerderij ' Kasteelke' geleid. Na Meerlo lopen we via Keuter naar Swolgen. Laat dit nu het eindpunt zijn!

. . . . . . . .

. . . . . . . .

06-10-2014

17°

Gelopen km's:
22

Pieterpad
etappe 21

Na een rustdag weer tijd voor een etappe. We laten ons met de bus naar Swolgen brengen en starten daar midden in het dorp bij de St. Lambertus kerk. Maar aangezien het dorp niet groot is zijn we er ook zo weer uit. Een van de vele klaphekjes geeft ons weer het gevoel dat dit weer een mooie etappe gaat worden. Na het klaphekje staan we al snel aan het begin van het natuurgebied dat luistert naar de naam 'Schuitwater'. Een gebied rond oude Maasmeander met steile oeverwanden, ooit uitgesneden door de rivier in de hoge zanden van de Swolgenderheide. Deze broekbossen zijn toegankelijk via planken vlonders. Na Zwaanenheike lopen we via de landereien naar Houthuizen. Hier staan we nog even stil bij een buurtkapel, opgericht door buurtbewoners uit dankbaarheid dat de buurtschap de oorlog goed was doorgekomen. Onderweg naar 'Huis Kaldenbeek', een kasteelhoeve uit de 15e eeuw, komen we opnieuw een veld afrikaantjes tegen. Nu kan ik het niet laten om daar een een mooie serie foto's in te maken. Ik moet er zelf voor op de knieën. Lisette kan het niet laten om daar een foto van te maken. Maar goed.... Als we Huis Kaldenbeek voorbij zijn lopen we Grubbenvorst binnen. Eerst langs een enorm klooster uit 1860 van de Zusters Ursulinnen en later langs het carillon en torenuurwerk wat ooit op het dak van het klooster heeft gestaan, maar door bliksem inslag is vernield. De toenmalige nieuwe eigenaar van het klooster had niet de intentie om het te repareren. Enkele initiatiefnemers uit het dorp hebben er voorgezorgd dat het uurwerk weer tot werken kwam, en hebben er voor gezorgd dat het een mooi plaatsje kreeg in Ursulinenpark. Na Grubbenvorst laten we ons door de veerdienst naar de overkant van de Maas brengen. We vervolgen onze weg langs de rivier richting het zuiden. We worden even van de rivier weggeleid om langs Genooi te lopen. Ook hier weer een kapel, kapel van Genooi. We gaan terug naar de Maas en lopen over de uierwaarden, die van weidegrond langzaamaan aan het veranderen is naar natuurgebied, en weldra lopen we Venlo binnen. Via allerlei bezienswaardigheden waaronder het Dominicanerklooster, waar een beeld voor staat die aangeeft dat we stil moeten zijn, lopen we naar het station. Einde etappe 21!

. . . . . .

. . . . . . . .

. . . .

08-10-2014

16°

Gelopen km's:
23

Pieterpad
etappe 22

Wat gaan we doen? Dat is de eerste vraag die we ons stellen vandaag. De weerverwachting is namelijk niet echt positief. We gaan toch. Even voor tienen staan we bij de bushalte. En voor we er erg in hebben lopen we in Venlo. We moeten eerst een poosje de spoorlijn volgen, maar als we daar van afbuigen zijn we ook snel de stad uit. En als we een foto gemaakt hebben van een klein meertje (voormalige zandput) in het 'Jammerdaalsche heide', wordt het tijd om het toestel op te ruimen. En om ons te beschermen trekken we een regencape aan. Kortom het regent! We lopen maar stug door, het veranderd de regen immers toch niet. Na het 'Jammerdaalsche heide' wandelen we via 'Klein Zwitserland' naar 'Holtmuhle'. Dit is een voormalig landgoed. We vervolgen onze weg over het hoogterras en natuurgebied 'Grindrijk' dat zich op Duitsgrondgebiedbevindt en naadloos over gaat in het 'Brachterwald'. De tientallen meters hoge steile rand vormt de scheiding tussen hoog en het midden terras en is tevens landsgrens. Ongeveer halverwege de etappe komen we bij een overdekte rustplaats. Die is even welkom zeg! Hier leg ik even mijn hoed te drogen en ook hang ik mijn cape even op. Niet dat het enig zin heeft, maar het is wel even lekker om het uit en af te hebben. Na een stief kwartiertje stiefelen we weer verder. En na cafe 'de Grens' lopen we de 'Prinsendijk' op, dit is eigenlijk, net als het eerste deel, gewoon rechtdoor lopen, en dat is best saai. De 'Prinsendijk' is een oude Romeinse verbindingsweg naar Heerlen. Links nog steeds de hoge steile wand, rechts inmiddels een ander beeld. Hier groeien bloemkolen en prei. En tewijl we langs lopen springt ons een klein hertenjong over de weg en ik . . . . . . ik heb mijn fototoestel nog in de tas. En. . . . daar baal ik van, want het beestje poseert ook nog even. Later lopen we via het natuurgebied in ontwikkeling 'Meerlebroek', door de aanleg van de A73, en later langs een snelstromend meanderend zijriviertje naar Swalmen en eenmaal in Swalmen vinden wij dat er koffie met vlaai is verdiend. We lopen immers door Limburg.

. . . . . . . .

. . . . . . . .

09-10-2014

20°

Gelopen km's:
22

Pieterpad
etappe 23

Na de zware etappe van gisteren toch maar weer door. Dit heeft ook te maken met het feit dat de weersvoorspelling behoorlijk beter is dan die van gisteren. We wandelen vanaf camping 'Boschheide' net buiten Swalmen naar het startpunt in het centrum. Deze 2 km zijn links niet mee gerekend. En als wij net Swalmen weer uitgewandeld zijn lopen we langs een oorspronkelijk 14e eeuws slot, welke sinds zijn bestaan nog steeds in bezit is van dezelfde familie. De huidige bewoonster is gravin van Wolf Metternich. We vervolgen het pieterpad die door de grafelijke bossen, die, getuige foto 2, behoorlijk nat is geworden na gisteren. En als we de bossen uit zijn vervolgen wij opnieuw een stukje van de Romeinse weg naar Heerlen. Maar even daarvoor zien we bij een woning een klein hertenkamp. Hier maak ik de gemiste foto van gisteren goed. Als we Boukoul voorbij zijn dan passeren we een adellijke kasteelboerderij en wordt het spannend. We moeten dan een gebied doorkruisen wat ecologisch wordt begraast door wilde runderen, nou ja wild! Volgens de bordjes moeten we 25 meter afstand houden, maar als die beesten niet aan de kant willen dan ontkom je er niet aan dat die afstand 25 cm wordt. We moeten op een dergelijk pad onze Baico ook in de gaten blijven houden, want die vindt het nog wel eens nodig om op z'n rug door een verse vlaai heen te draaien. We weten hem schoon door het gebiedt te leiden. We steken ter hoogte van Roermond de 'IJzeren rijn' over richting Melick. De 'IJzeren Rijn' is een ontzagwekkende naam voor een roestige oude spoorweg dat loopt van Roermond naar Voldrop en München Gladbach, maar vroeger een verbinding tussen Antwerpen en het Ruhrgebied. En dan lopen we het kerkdorp Melick binnen gelegen aan de rand van het roerdal. De voeten beginnen het inmiddels zwaar te krijgen , we merken het beide. Maar door niet op te geven passeren we ook St. Odilienberg een dorp aan de roer. Dan nog een bospad door het 'Munningsbosch' om uiteindelijk in Montfort uit te komen. Dit bospad is werkelijk zeik en zeik nat. Lisette heeft de nijging de laatste kilometers zwemmend af te leggen. Uiteindelijk kom ik met een schone hond en een droge Lisette aan in Montfort. We laten ons met het OV terugbrengen naar Swalmen alwaar wij bij de verkeerde bushalte uitstappen het gevolg is dat er nog 2 kilometer bij komen. Maar drukt het onze pret? Nee . . . Natuurlijk niet!

. . . . . . . .

. . . .

11-10-2014

20°

Gelopen km's:
24

Pieterpad
etappe 24

De laatste etappe van deze vakantie doen we vandaag. De etappe Montfort - Sittard. Montfort is niet zo groot, dus daar zijn we zo uit. En vrijwel meteen stuiten we op 'Kasteel Montfort'. Een kasteel wat opgebouwd is uit materiaal uit de Ardennen, maar dat gebeurde al in 1260 . . . . . ongeveer! Via het 'Reigersbroek', een moerasgebied welke is ontstaan na de ruilverkaveling in de 20e eeuw, lopen we over de akkers van 'Grootbroek' ook ooit een moerasgebied. Nu is dit een waardevol cultuurlandschap. Het eerste dorpje wat we tegen komen is 'Slek',en voor we er erg in hebben zijn we er ook weer uit. En na Susteren lopen we via het 'IJzerenbosch' naar de grens. Het 'IJzerenbosch' een voormalig kleinschalig landbouwgebied met broekbossen, populierenakkers en hooilanden. Nu is het een natuurlandschap in wording die gunstig is voor amfibieën. Het stukje Duitsland wat we passeren behoorde vroeger tot Tuddern. Na de tweede wereld oorlog is di gebied als goedmakertje aan Nederland geschonken. Kennelijk kon Nederland er niets mee, want in 1963 is het aan Duitsland teruggegeven. Na Millen lopen we via een overharde pad Niet alleen Nederland, maar ook Sittard binnen. En dat onverharde pad houd ook nog even aan tot bijna in het centrum. Maar als we de markt hebben bereikt zit onze etappe erop. Opnieuw laten we ons met het OV naar de camper brengen en die camper parkeren we op de camperplaats Ittervoort.

. . . . . .

. . . . . .

03-04-2015

8°

Gelopen km's:
11,5

Pieterpad
etappe 25a

De kerst hebben we achter ons gelaten evenals de jaarwisseling en de winter. Helaas is er ook iets gebeurt met onze conditie. Slecht wil ik het niet noemen, maar gelijk vandaag 24 km lopen dat lijkt ons een beetje veel van het goeie. Dillemma? Wel, nee! We zijn een week met de camper op pad en van dit pad moeten we nog twee etappe's. Wat is er mis met het in tweeën knippen van de langste etappe. We plannen te lopen van Sittard naar Spaubeek. En stel nu dat het mee valt, dan kunnen we altijd nog verder lopen. We laten ons vanaf de camper met behulp van de smartfoon naar het startpunt navigeren en als we daar zijn dan hebben we er een warming-up van 1,7 km op zitten. Eenmaal gestart dan laten wij al vrij snel Sittard achter ons. Het padboekje lijdt ons een bospad van de 'Kollenberg' op. Langs het pad staan de zeven 'Voetvallen' uitgebeeld. (Foto 1 is er een van) We lopen, na wat foto's te hebben geschoten, verder het heuvellandschap in. We merken dat de hoogte verschillen zich nu flink afwisselen. Over wandelpaden en landweggetjes doorkruisen wij het leefgebied van de korenwolf. Een beschermd hamsterachtig diertje. Na het plaatsje Windraak duiken we al snel het gevarieerde Limburgse landschap weer in. Overigens in Windraak voorzien we onze bidons nog weer even van vers water. Ik heb vanaf nu geen last meer van bedwateren. (foto 5) Weldra komen we aan in Puth. Hier woont familie en die hebben vast een overheerlijk bakkie leut voor ons klaar staan. Na twee heerlijke koppen koffie en gezellig te hebben bijgekletst gaan we weer door. Dit was trouwens wel weer 400 meter omlopen. Na Puth opnieuw bospaadjes en smalle landweggetjes. Allemaal even prachtig. Als we het retraitehuis voorbij zijn, wat overigens nu dienst doet als asielzoekerscentrum, zijn we al vrij snel in Spaubeek. Heel even op de trein wachten en in 8 minuten staan we weer in Sittard. Vanaf het station is dan toch nog weer 2,2 km terug wandelen naar de camper. (1,7 + 11,5 + 0,4 + 2,2 = Toch bijna 16 km)

. . I . . . .

. . . . . .

05-04-2015

10°

Gelopen km's:
12,5

Pieterpad
etappe 25b

Vandaag de etappe 25 afmaken. de camper staat inmiddels geparkeerd in Schin op Geul. De bus brengt ons naar Spaubeek. De plek waar we eergisteren zijn gestopt. We zijn netaan gestart of we staan alweer met de hakken in de blubber, of te wel meteen weer onverhard. Voor ons en voor Baico het mooist. Veelal kan hij dan loslopen. Door en over de Grubbe lopen we naar de Grindgroeve. We laten het modelbouwvliegveldje letterlijk links liggen. Ondanks dat er op het moment van passeren wel gevlogen wordt. We moeten zelfs even opletten of er geen losvliegende onderdelen op onze hoofden valt. Even later lopen we Terstraten binnen. Dit is een schilderachtig plaatsje met boerderijen in verschillende bouwstijlen. Ik laat hier uiteraard mijn fototoestel weer werken. Even na de boze moeders (die met succes streden tegen uitbreiding van airport Maastricht) nemen we even een korte pauze. Een kwartiertje later zijn we weer op pad. We passeren het puthuisje aan de Haasdallerweg. Deze doet sinds de komst van de watertoren in Schimmert vanaf 1927 geen dienst meer. Nog geen 5 minuten later verschijnt aan de horizon die zelfde watertoren. En voor we het weten zijn we ook daaraan voorbij gelopen. Via Bockhof lopen we door het Ravenbos langs het voormalig klooster Ravenbos naar Valkenburgs Strabeek.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

06-04-2015

9°

Gelopen km's:
16

Pieterpad
etappe 26

Vandaag gaat een memorabele dag worden. De allerlaatste etappe van het Pieterpad. Zou het daarom zijn dat de zon zich niet laat zien vandaag? Ondanks dat starten we vol goede moed in Strabeek. De weg vervoert ons over twee aaneengesloten natuurgebieden. Die van Ingendael en Bergse heide. Niet raar dan dat we ook al vrij snel door het plaatsje Berg heenlopen. Terblijt volgt heel snel daarna. Na Terblijt lopen we door en over de Grubbe van Bemelen. Hier lopen we vandaag werkelijk door de bagger. Maar ondanks dat hebben we ook oog voor de verschillende mergelgroeven die we in de hellingen zien liggen. En als we er eenmaal uit zijn dan is het tijd voor een broodje. Als de broodjes op zijn dan wandelen we verder, het is nu eenmaal niet echt weer om lang stil te zitten. We vervolgen onze onverharde pad. Vanaf nu is deze niet meer blubberig. En als we het onverharde verwisselen voor de verharding dan zijn we ook in Maastricht. Nu staat het Pieterpadboekje vol met bezienswaardigheden in Maastricht. Voor ons NIET-stadsmensen laten we die bezienswaardigheden voor wat het is en proberen zo snel als mogelijk de stad te door kruisen. Ik kan je verzekeren dat dit een opgave is die niet meevalt op tweede paasdag. Maar zoals bekent zijn wij niet voor een gat te vangen en slaan ons in, daar waar mogelijk, in wandelpas door de stad. Meteen na de stad begint de klim van de St. Pietersberg. Halverwege staan er een aantal kannonslopen van Fort St. Pieter op ons gericht, maar kennelijk mogen we rustig voorbij lopen. Gelukkig maar, anders hadden we ons avontuur niet af kunnen maken. Maar vanaf het Fort stappen we de laatste kilometer van het Pieterpad in. En voor we het door hebben is die ene kilometer afgelegd. We hebben het gehaald...... en we hebben daar twee jaar en en negen dagen voor nodig gehad. Onderweg genoeg mensen zien wandelen, maar niet het idee gehad dat die mensen met het Pieterpad bezig waren, maar eenmaal bij de finish zit er al een stel en even later finisht nog een stel. Wij praten nog wat, nemen nog wat foto's en dan lopen we een klein stukje terug om ons te trakteren op een heerlijk koud biertje.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .  . .

Even een samenvatting:

Dit is een ervaring die we voor geen goud hadden willen missen. Van Noord naar Zuid wandelen, Lisette was er van overtuigd dat ze het kon. Ik wiste het nog zo net niet. Maar het afwisselende Nederlandse landschap is fantastisch. Al vonden wij de route door Drenthe net ietsjes minder, evenals de kaarsrechte route tussen Venlo en Swalmen, maar verder in een woord geweldig. Een aanrader voor iedereen die van wandelen houdt.

Sluiten