Deze pagina is 25-07-2017 voor het laatst bijgewerkt.

25-05-2017

25°

Een andere startplaats van de vakantie dan gewoonlijk. Deze keer start de vakantie vanuit Garderen. Dit heeft alles te maken met het feit dat er nog een training van het werk moest worden gevolgd. We zijn er voor het gemak met de camper naar toe gereden. Het nuttige met het aangename verenigen heet dat! Lisette het aangename, (zij heeft immer 2 dagen meer vakantie) en ik het nuttige (de training).
Rond tienen zijn we gereed om de camper te starten en daarmee de vakantie. Nou die eerste dag vakantie blijkt uiteindelijk hard werken te worden. Al vrij vlot weten wij Duitsland te bereiken. Maar eenmaal in de buurt van Dortmund hebben we de eerste file te pakken. Maar deze valt qua lengte gelukkig mee en de oorzaak blijken wegwerkzaamheden te zijn. We worden ook omgeleid omdat men het in Duitsland noodzakelijk vindt om complete snelwegen af te sluiten. Een maal terug op de route, wat ook wel even tijd heeft gekost, worden we nog voor Keulen opnieuw geconfronteerd met een nieuwe file. Deze hebben ze voor het gemak ook wat langer gemaakt. :-( En als je dan denkt dat wij onze portie files wel hebben gehad, dan heb je het mis want bij het verlaten van de derde file blijkt de oorzaak te liggen bij een collega camperaar die het blijkbaar nodig vond de onderkant van zijn camper te laten zien aan alle voorbijgangers. Wij hopen maar dat de berijders van deze camper er goed vanaf zijn gekomen. Om bijna half 7 s'avonds parkeren we in Oberderdingen alwaar we bij een nicht van Lisette aanschuiven bij een overheerlijke barbecue.

25°

Vandaag besluiten we om de snelwegen te mijden. Het idee is dat we dan niet meer in de file hoeven te staan. Bij komend voordeel is , is dat wij meer van de omgeving zien. Wel komen we er achter dat het niet zo snel gaat als via de snelweg. Ook niet zonder files, want we leggen 200 km af in een tijdsbestek van 6 uren. Maar we hebben wel hele mooie landschappen aan ons voorbij zien komen. We parkeren op een camperplaats in Ottobeuren. Een biertje is verdiend! Na het eten lopen we nog even het dorp in en bewonderen de Kathedraal. Dit dorpje is aangesloten aan de vele Jacobspaden die Europa rijk is, en die uiteindelijk allemaal uitkomen in Santiago de Compostella.

. . . . . .

32°

Doel voor vandaag is Italië binnen rijden. Ook deze keer weer via mooie binnenwegen, die op bepaalde plaatsen best wel druk bereden wordt. Het zal nog wel met het Hemelvaartweekend te maken hebben. Al hebben we een deel van deze route in 2014 ook al gezien mag dit de pret niet drukken. We willen uiteindelijk een plekje zoeken in Trafoi, maar dit plaatsje blijkt halverwege de klim van de Stelvio te liggen. Nu is dat op zich niet erg, waar het niet dat de camping nog niet is geopend! We staan voor een dichte deur, zo gezegd. We besluiten terug te rijden naar Glorenza. Hier krijgen we een mooi plaatsje op een best we luxe 4 sterren camping.

. . . . . .

32°

Vandaag bouwen we een rustdag in. Het enige wat we ondernemen vandaag is een wandeling naar Glurns. Zo wordt het kleinste oord, met stadsrechten, in Tirol genoemd. De Italianen noemen het gewoon Glorenza. Het stadje telt 882 inwoners. We doorkruisen de straatjes en tot besluit trakteren we onszelf op een ijsje. Eenmaal terug op de camping duikt Lisette in een boek en ik ga passief sporten. Eerst zie ik in de Formule 1 Max verstappen 5e worden en later wint Tom Dumoulin als eerste Nederlandse man de 'Giro 'd Italia'.

. . . . . .

32°

Op mijn bucketliststaat niet zo veel, maar wat er op staat wordt met 1 verminderd vandaag. 3 jaar geleden heb ik al voor de 'Stelvio' gestaan, maar heb toen vanwege het weer niet kunnen fietsen. De weersomstandigheden van vandaag zijn aanzienlijk beter. Om even over half 10 vertrek ik van de camping. Eerst 10 km warm fietsen en dan begint de klim. En als ik de eerste 10 km van de klim ook heb gedaan dan voelt alles nog prima, maar even iets eten en dan weer door! Maar daarna wordt het ook wel wat zwaarder en ook de warmte wordt vervelend. Na 2 uur fietsen moeten er nog 30 van de 48 haarspeldbochten getrotseerd worden. De warmte zorgt er uiteindelijk voor dat ook de benen mij vertellen: "Kap er nou maar mee, het gaat hem niet worden". Maar met nog 9 bochten te gaan vertel ik mijn benen dat geen haar op mijn hoofd daar aan denkt. Maar werkelijk met de tong tussen m'n ketting en longen die gieren om zuurstof kom ik op de top van 'Passo dello Stelvio' op 2758 meter hoogte. Ik dwaal boven nog even wat rond en heb even contact met Lisette en daal daarna weer af. Als ik later weer op de camping aankom heeft Lisette volgens de traditie, de camper schoon gemaakt en een wasje gedraaid. En is daarna met een boek onder de luifel gaan zitten, want in de zon was het te warm! Ja, vertel mij wat......

. . . . . . . .

32°

Vandaag weer een reisdag. Onze bestemming San Marino laten we voor vandaag maar even varen. Het is voor de binnendoor weggetjes te ver. We besluiten een plaatsje te zoeken aan het Gardameer. Onderweg nog wat boodschappen gedaan en dat zijn er vanwege m'n verjaardag wel wat extra geworden, maar dat mag dan ook, toch? Aangekomen op de camping, weten we een plekje aan het water te bemachtigen. En een duik in het meer kan dan niet uitblijven. We blijven ook de hele avond buiten zitten, want de temperatuur zakt hier niet heel hard.

. . . . . . . .

32°

Gisteren hadden we al besloten hier niet meteen weer te vertrekken, dus uitslapen mag vandaag. Lisette was hier om even voor 8 al klaar mee, maar ik ben daar pas tegen 10 uur klaar mee. Geen probleem, het is immers vakantie. We lopen voor een verse brood nog even naar het dorp. Nou even.... Voor we het door hebben zijn we te ver gelopen en ook de terugwandeling loopt niet helemal zoals gedacht. Conclusie is dat we een stevige wandeling van 7 km achter de rug hebben als we op de camping terug komen. Het geen gehaald is kan dan meteen worden genuttigd. Opnieuw wordt er een duik genomen door Baico en mij en s'avonds zitten we opnieuw lang buiten om dezelfde reden als gisteravond.

(helaas geen foto's van vandaag)

32°

Alweer 1 juni, watvliegt de tijd en helemaal als je geniet! We rijden vandaag, en voor het gemak via de snelweg, naar het gebied naar waar we onderweg waren. Het gebied dat 'La March' (de Marken) heet. We hebben de navigatie laten bereken hoeveel tijd het kost via binnenwegen, maar ook via de snelweg. Het verschil is dusdanig dat we daarom de snelweg nemen. Maar uiteindelijk staan we tot 2 keer toe in de file en hebben bij een tussenstop startproblemen. Dat laatste loste zich na 3 kwartier vanzelf op maar het resultaat is dat we op de zelfde tijd op de gekozen camping aankomen als wanneer we via binnenwegen waren gereden. De gekozen camping is die van een puur Hollandse familie die eigenaar is van camping Podere sei Poorte in Monteciccardo.

. .

32°

We wilden vandaag een wandeling maken, maar voel me niet helemaal fit. Daarom een rustdag, en vermaken ons met alleen maar ontspannende zaken. Daar om vandaag geen spannende verhalen van wat we hebben beleefd. Nou op de valreep dan nog! We hebben ons namelijk ingeschreven om deel te nemen aan het diner vanavond. Het consept is namelijk dat je op deze camping kunt deelnemen aan een gezamenlijk diner. De kok maakt en jij eet het op! Simpeler kan ik het niet uitleggen. Een 4 gangen diner staat er op het programma. Iedereen zit aan lange tafels en je ontkomt er daardoor niet aan dat je kennis maakt met mensen die je niet kent. We treffen het en zitten naast gezellige mensen. Wil niet zeggen dat als we aan een andere tafel hadden gezeten wij het niet gezellig zouden hebben, want om ons heen horen wij alleen maar gezelligheid. We beginnen met diverse hapjes, gevolgd met een risotto met truffel. Toen hadden we al zoiets van kom maar op met dat hoofdgerecht! Dit was een tournedos met tagiatelle van courgette en een plak aardappel. Als nagerecht kwam er een mascarpone met bosvruchtendressing en een knapperig koekje. Tijdens het diner werd natuurlijk wijn geserveerd, maar tijdens het dessert dronk ik een Grappa en Lisette een Vlierbessenrum. Van deze laatste is de huisgemaakte recept geheim, die van de Grappa niet en daarom is er ook een flesje mee voor thuis. Dat het gezellig was blijkt uit het feit dat wij als laatsten het terras verlaten om te gaan slapen.

Van deze dag geen foto's, en dat is misschien maar goed ook!

32°

Vandaag de wandeling die voor gisteren gepland stond. Rond 11 uur vertrekken we vanaf de camping. De temperatuur is inmiddels al behoorlijk gestegen, en dan moet er ook nog worden geklommen voor zeker een kilometer of 6. Best pittig, maar als we in september t.b.v. de MS-stichting de Mont Ventoux op willen zal er getaint moeten worden. En waar kun je dat dan beter doen dan hier. We komen bij een kerkje in Monte Sante Maria. De sleutel steekt in het slot en daarom denken wij dat we even binnen mogen kijken. Vanaf daar is het ook alleen maar weer afdalen wat minstens zo pittig is en na een totaal van 10 kilometer te hebben gelopen komen we weer terug op de camping.

. . . . . .

. . . . . . . .

30°

We staan nog steeds op camping 'Podere Sei Poorte' omdat het heel goed bevalt. Nou moet ik bekennen dat ons is verteld dat we ook de gezamenlijke brunch op zondag zouden moeten meemaken. Wij zijn de beroerdsten niet en schuiven opnieuw aan aan de lange tafels die weer zijn klaar gezet voor ons. Deze brunch is ooit in gang gezet voor de familie en staff van de camping, maar is later uit de hand gelopen door ook de campinggasten ervoor uit te nodigen, en dat is traditie geworden. We worden ontvangen met een glaasje prosecco gevolg door een woord van welkom van de gastheer. Een wandelend buffet leidde ons langs allerlei heerlijkheden waarvan wel genomen moest worden. Naast alle heerlijkheden viert ook hier de gezelligheid weer hoogtij. Eenmaal met ronde buik terug bij de camper besluiten we toch om deze er meteen weer af te wandelen. Dit is een wandeling naar de twee boompjes die we vanaf de camping op een heuvel zien staan. Opnieuw is het warm, zeg gerust heet, en opnieuw is de helling stijl. Maar na een uurtje zijn we boven en een dito steile helling brengt ons ook weer naar beneden. Bij de camper wacht een heerlijk koud biertje op ons om ons af te koelen.

. . . . . .

. . . . . .

32°

Na 2 dagen wandelen is het nu tijd voor mij om te fietsen. Ik heb een route van zo'n 60 km uitgezet op m'n navigatie. Denkende dat er een 3-tal klimmetjes in zitten. Als ik na 65 km terug op de camping ben waren het er minstens 6 waarbij de op 1 na laatste er het meeste inhakte. Deze had op plaatsen een stijgingspergentage van meer dan 18% en die zorgden er voor dat ik met de tong tussen de ketting de laatste kilometers heb gemaakt. Een training kan er ook voor zorgen dat je net even te diep gaat dan gepland. Gelukkig ben ik na een klein uurtje weer redelijk hersteld en dat is dan ook weer goed te weten. Lisette heeft de gewoonte doorbroken door niet de camper schoon te maken, maar wel heeft ze een wasje gedraaid. En lekker even lui wezen mag toch ook in de vakantie?

. . . .

27°

De dag van vertrek van een mooie, gemoedelijke en gastvrije camping. Zeker een aanrader voor mensen die van natuur houden. En ook wij zeggen niet dat we er nooit weer komen. We reizen verder naar mombiaccio waar een winkeltje zit wat streekproducten verkoopt. Het blijkt ook een mooi dorpje te zijn, waar we dus even door heen lopen. We kopen kaas, vleeswaren en wat broodjes en vervolgen onze weg naar een benzinepomp. Het waarschuwingslampje begint namelijk nu toch wel vaker te branden. Na een tankbeurt, die voor ons verzorgd wordt, gaan we naar Fano. De camping waar we staan is wat uitgestorven maar ach, het is voor 2 dagen. Wat wel weer mooi is, we staan met uitzicht op de Adriatische Zee. Morgen gaan we naar de markt in Fano.

(Helaas geen foto's van vandaag!)

28°

Vandaag blijven we in Fano. Broodjes worden afgebakken want in het winkeltje is het niet te koop. Als we de koffie op hebben, lopen we naar het centrum van Fano. Daar is een grote markt. We lopen erover heen en kopen verse producten, waaronder prochetta, een soort rollade voor vanavond door de pasta salade. Het dorpje zelf valt ons wat tegen, we besluiten nog een hapje te eten. Een heerlijke pizza gaat er wel in. Als we terugkomen gaan we met Baico naar het strand, hij geniet erg van het water en haalt maar al te graag het balletje op die ik ver de zee in gooi. 'S avonds eten we een heerlijke pasta salade en drinken we een glaasje wijn.

. . . . . .

25°

Gisteravond, op het moment dat we naar bed zouden gaan, wordt de wind krachtig. Gelukkig was de luifel al ingedraaid maar we hebben toch ook maar de meubels en schotel binnen gehaald. Bij het opstaan was de wind gaan liggen maar de zee was onstuimig. Hoge golven werden gebroken door de rotsblokken die in zee liggen. We ontbijten binnen en rijden daarna 11km verderop naar een Lidl om weer de nodige proviand in te slaan. Via binnenwegen rijden we naar Barchi. Een mooi oud vestingdorpje. We hebben even moeite met parkeren maar dan komen we erachter dat er een camperplaats is waar we gratis kunnen staan. Als we Barchi hebben gezien vervolgen we onze route die de navigatie aanheeft. Het gaat over grindweggetjes met veel gaten. We hobbelen een tijdje voort totdat we weer op een gewone (nou gewoon heel La March heeft slecht wegdek) weg komen. We komen op onze bestemming in Frontone en we blijken de enige campinggasten te zijn. De eigenaar ontvangt ons hartelijk en we mogen een plekje uitzoeken. Als om 19.45 uu de zon achter de bergen wegzakt, koelt het snel af en drinken we de koffie binnen.

. . . . . .

. .

32°

Na het opstaan besluit in te gaan douchen. Na 3 douches te hebben geprobeerd en nog steeds koud water, keert Lisette terug bij de camper. Dan gaat ze zich maar wassen en haalt daarna brood. Het volgende probleem, het hek om tussendoor te gaan blijkt op slot. Haar humeur is al aardig gedaald. Via de gewone weg dan maar. Na 1,5 km wandelen komt Lisette met verse broodjes terug. We ontbijten in de zon en na die tijd gaat ik douchen. Ik heb wel warm water, waaruit blijkt dat het oneerlijk is verdeeld in de wereld. Na het middag eten gaat ik een rondje van 35 km fietsen in deze prachtige omgeving.

. . . . . .

32°

Op aanraden van de camping eigenaresse lopen we vandaag naar de kabellift die ons brengt naar de Monte Catria. Het is een mooie wandeling van zo'n 5 km en de tocht in de lift duurt 20min. Boven besluiten we eerst maar eens een kopje koffie te halen. Als Lisette het restaurant binnen komt word ik heel vriendelijk onthaalt door de eigenaars van de camping. Zij blijken ook de eigenaars te zijn van het kinder en bikeparc te zijn, bovendien hebben ze ook nog 30 kamers die ze verhuren. De koffie wordt ons aangeboden. Na boven te hebben rondgelopen en de nodige foto's te hebben geschoten, gaan we weer downhill. Wij met de kabellift, maar onder ons door gaan sportievelingen met een mountenbike. Als we 's avonds aan de pannenkoeken zitten komen we eigenaars nog een praatje maken en krijgen we een flesje wijn als bedankje dat we op hun camping te gast wilden zijn!

. . . .

. . . .

32°

Tijd voor vertrek! Na de sani en het intoetsen van onze bestemming gaan we op pad. De route naar San Marino gaat via Urbino. Als we in Urbino aankomen, blijkt het parkeren niet zo te gaan als wij willen. We besluiten door te rijden. De weg is, zoals de hele vakantie, schitterend. Net voor enen zijn we op de camping in San Marino. We zoeken een mooi plaatsje onder de bomen. De rest van de middag blijven we bij de camper.

. .

32°

Voor Lisette nog een rustdag in San Marino. Soms moet dat gewoon kunnen. Ik daarin tegen trek m'n fietskleding aan voor een gepland rondje van 35 km. Al vrij snel kom er achter dat het veel te warm om te fietsen. Na toch nog 20 km te hebben gefietst keer ik terug op de camping. We zoeken voor de rest van deze middag dan ook maar de koelte en de schaduw op van de bomen die rond onze plaats staan.

. .

32°

Vandaag dan een dagje naar San Marino stad. Er gaat een bus vanaf de camping die ons na 15 min. rijden uitzet bij de poort naar de stad. We nemen eerst een bakje koffie en lopen dan via een straatje met veel winkeltjes naar een infocentrum. We krijgen informatie over de bezienswaardigheden en hoe we de tickets daarvoor kunnen kopen. Al gauw komen we bij de eerste toren, we genieten van de vergezichten als we boven staan. Op weg naar toren 2 komen we langs een standje met lederen tassen. Lisette ziet een mooie tas die zowel als schouder en als rugtas kan dienen. Alvast een cadeautje voor haar verjaardag. We genieten van de mooie plekjes en tegen enen zoeken we een restaurantje waar we lasagne eten. Als de buiken gevuld zijn, gaan we op zoek naar de volgende bezienswaardigheid. Het blijkt het parlementsgebouw te zijn. Er wordt op dot moment ook druk vergaderd achter gesloten deuren maar een deel is open voor publiek, heel bijzonder om dit mee te mogen maken. San Marino heeft ook een eigen ontwerp van horloges, ook hier zoek Lisette er eentje uit voor haar verjaardag. Tegen 15:00 uur gaan we richting de bus, het is even zoeken maar als we hem gevonden hebben komt hij er net aan en kunnen we gelijk instappen.

. . . . . .

. . . . . .

. . . . . .

36°

Gisteravond hebben we besloten dat we vandaag weer gaan rijden. Bij het opstaan schijnt de zon en wordt er op RTL4 tijdens het weerpraatje gezegd dat Nederland de 24 graden grens gaat halen vandaag. Nou het is bij ons 8:00 uur en die grens hebben wij al overschreden, het is al 26 gr. Het belooft een warme, benauwde dag te worden.
Rustig ontbijten, sanieen en dan vertrekken. Na 5 km maken we een stop bij een groot winkelcentrum. Even rondneuzen,Want San Marino is immers belasting vrij, maar al gauw komen we erachter dat de prijzen niet veel anders zijn dan in Nederland. Terug bij de camper wordt er een camping in Ferrara ingetoetst. Het eerste stukje is nog mooi maar al gauw wordt het vlak en veel industrie. De hitte neemt toe, 36 gr. pffff. Ook is het erg drukkend. Als we rond de klok van drieën aankomen hopen we ook dat het snel gaat regenen met onweer maar helaas, tot nu toe (17:30 u) blijft dat uit. Af en toe voelen we een verdwaalde spetter, maar meer ook niet! Het zal wel weg gefladdert zijn door de vele fazanten op de camping!

27°

Na een warme nacht, want ondanks de onweer en regen die uiteindelijk toch is gevallen, bleef het 24 graden, zijn we vroeg opgestaan. In Ferrara hebben we de laatste attenties gehaald voor de thuisblijvers en Ik kon het niet laten… er moest ook nog een glenlivet van 12 jaar (whisky) mee in de winkelwagen want dat scheelde toch wel 6 euro met Nederland.
Na een stukje binnenweg gaan we over op de tolweg om daarna bij Bolzano nog weer de laatste 100km binnendoor te rijden. We hebben een camping ingetoetst vlak voor de grens bij Nauders. Bij aankomst blijkt hij vol te zijn. Dan maar door over de Resiapass naar Pfunds. Hier zit camping am Claudiasee. Bij aankomst blijkt ook deze al aardig vol te zitten maar omdat we alleen stroom hoeven, kunnen we op de overnachtingsplaats voor de camping. De stoelen gaan naar buiten maar ook al gauw weer naar binnen, de lucht trekt dicht en het begint hard te waaien met regen en onweer. Het koelt lekker af en op dit moment is het nog 19,9 graden. Wat een verschil met waar we vandaan komen. Waarschijnlijk kunnen we de dekbed wel weer over vannacht.

23°

Als we opstaan regent het nog, of alweer. De bewolking hangt laag tussen de bergen. We ontbjten dus binnen. Rond negenen starten we de camper en als we om 12:00 uur een broodje gaan eten hebben we al mooi wat kilometers gemaakt. Eenmaal bij Stuttgart begint de ellende wat file heet. Rond kwart voor vier hebben we een camping gevonden maar helaas, Baico wordt niet toegelaten. Dat wordt op zoek naar een andere plaats. Na 20 km vinden we die in Neckargemund. Bij aankomst vraagt de Nederlandse eigenaar of we hebben gereserveerd, nou nee dus. Hij blijkt voor stroomaansluiting helemaal vol te zitten, we kunnen nog wel een plekje zonder krijgen. We besluiten dit maar te doen want aan verder zoeken hebben we geen zin.

23°

Weer een reisdag om een stukje verder bij thuis te komen. We zijn mooi op tijd wakker en kunnen dus ook vlot vertrekken. De hele dag zit het mee, geen files en een Appie Hein zo gevonden voor de laatste biertjes en nootjes voor deze avond. Om 16:00 uur zitten we heerlijk in het zonnetje, wat dan doorbreekt, op een camping in Hattem op slechts een half uurtje van huis. Door naar huis vinden we geen optie omdat het de laatste dag van de feestweek is.

Sluiten